Hai escasos
días -o 17 de outubro- vén de aprobarse
por vía de urxencia a chamada LFE, no seu nome completo, Lei de Fomento da
Implantación de Iniciativas Empresariais.
A finalidade
principal desta lei é subvencionar -con fondos públicos e subsidios de todo
tipo- supostos proxectos empresariais.
Trátase
pois, dun paso máis no saqueo das rendas do traballo para engordar as rendas do
capital.
Supón barra
libre para as grandes empresas monopolistas e liberdade irrestrita do capital
para destruír a natureza na procura da súa máxima ganancia.
Esta lei
constitúe un novo golpe liberalizador e desregulador, un dos máis mortais ata o
de agora, ao sector agrogandeiro galego, malferido xa
repetidamente polas imposicións depredadoras da Unión Europea.
Trátase dun bulldozer legal que liquida as migallas
lexislativas que quedaban para a protección da natureza do país
(migallas conseguidas grazas a
prolongadas e custosas loitas populares). Un bulldozer que abarata a consideración de "proxecto
estratéxico" para numerosas iniciativas empresariais depredadoras.
Que simplifica e acelera a implantación desas iniciativas desregulándoas,
eliminando dun golpe as trabas legais antes existentes para a súa materialización.
Os contidos
desta lei (cuxa aprobación apelaba a "razóns de urxencia") afecta ás
anteriores regras do xogo en materia de cooperativas, ordenación da minaría,
parques eólicos, turismo e Lei de Montes.
A chave
máxica que abre a porta ao espolio chámase "declaración responsábel".
Usando esa
chave non é necesario sequera presentar unha solicitude de autorización para
aproveitamentos madeireiros, aproveitamento da biomasa, e outros.
O propio
silencio administrativo é interpretábel como un consentimento. A
reinterpretación que se fai da lei de montes posibilita a destrución -sen
máis- de especies que antes, segundo esa lei, non se podían explotar
sen autorización administrativa.
Deste xeito,
o pobo traballador, os pequenos produtores das zonas afectadas ven como perden
toda posibilidade de oporse pola vía legal ao espolio.
Deste xeito,
as institucións e a legalidade burguesas quedan baleiradas de potestades, e
amósase claramente a ditadura do capital que con tanta insistencia combatemos as
e os comunistas.
A
penetración, por exemplo, das grandes eléctricas poderá motivar "a ocupación
de bens indispensábeis para o inicio dun proxecto”.
A verdade é
que están a converter Galiza nunha pequena Amazonia á que chuchar sen
miramentos nin papeleo innecesario os seus recursos.
Din que o
fan para reducir burocracia e competir con Portugal..."que está a captar
inversións e proxectos empresariais, en detrimento da comunidade
galega"...
A verdade é
que, como sempre, agochan a fea cara do capital ladrón detrás do rostro dun
pobo irmán.
Pobo non
rouba a pobo, clase si rouba a clase!
A verdade é
que o Capital só medra mediante o irrespecto máis cínico a toda propiedade que
non sexa a Grande Propiedade.
A verdade é
que o Capital só pode medrar mediante a
desposesión despiadada da clase traballadora e dos sectores populares.
A verdade é
que as clases traballadoras só poden defenderse da ruína organizándose para
preparar a fin do Capitalismo e construír o Socialismo.
Por un país para a Clase
Obreira!!
Comunistas da Galiza-PCPE
22-Outubro-2017